26 Kasım 2011 Cumartesi

self-profile - 18 yaşın teşbiğini yerim

11.02.96
Kristallerin ardında yaşıyordu sanki gözleri. Oyuncak bir bebeğinki gibi. Güzel, güleç, mutlu, üzgün, tehlikeli, çekici, buz gibi. Dudaklarıysa kıpkırmızıydı hala. Gül dudakları kanıyordu. Yüzü aydan kopmuş, geceyi yarmış ışık saçıyordu deliye. Vücudu çağırıyordu herkesi acı çekmeye; ölüme. Bir darbe ile kırılabilir (belki de karşı koyulamayacak kadar zarif, güçlü) görünüyordu. Rüzgarda masumca dalgalanıyormuş gibi duran saçları; buzun damarları; bir yana, en korkuncu burnuydu; minicik, şirin, ödün vermez, acımasız burnu...
Buzun ardından elini uzatmıştı deliye. O kadar güzel o kadar soğuktu ki.
Adı Pıtırcık'tı. Ölemedi gitti...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder